Iquique
Door: Thijs
Blijf op de hoogte en volg Thijs en Flo
11 Januari 2015 | Chili, Iquique
10 januari. 0945. Vanuit San Pedro naar Iquique via Calama. Eerste rit is n kleine 2 uur. We hebben ondertussen al zoveel bussen gehad dat we bij het boeken precies weten welke stoelen we willlen. Zitten prima dus. 1120 uur in Calama, 1245 vertrekken we naar Iquique. Aankomsttijd rond 1745.
Ik had al een paar keer contact gehad met Eric Verhoef (voormalig Dakar motorrijder), hij rijdt nu langs de Dakar routes af op zoek naar leuke verhalen van locals en reizigers. Op omroep brabant kun je zijn verhalen lezen. Hij kon me nog niet vertellen waar Dakar het bivak had opgeslagen. Via Gust van Montfort (Arts van voornamelijk het Petronas-De Rooy team, met wie ik in contact ben gekomen via Henri) kwam ik erachter dat het een km of 20 buiten Iquique moest zijn aan de kust. Niet te missen zei hij.
We naderden Iquique en reden het vliegveld voorbij. Hier zou het dus ergens moeten zijn. Links kijken, rechts kijken. Niks. Volgende berg voorbij. Ook niks. En toen uit het niets was het daar. Wat een plek zeg en groot! Een locatie van honderden meters bij honderden meters. Vol met auto's, trucks en tenten met ondersteuning. Das inderdaad niet te missen nee.
Bij aankomst in Iquique taxi gepakt naar het hostel. Sunset Beach Hostel. Klinkt goed toch? Heel de stad was volgeboekt met Dakarrijders, ondersteuning en fans. Dit hostel was het enige hostel wat nog plek had. Alleen de recenties waren niet heel goed. Maarja. Het zou maar voor 1 nachtje zijn, daarna konden we in het Backpackers Hostel terecht.
Nou. Ik zal het kort houden. Ten eerste hadden we teveel aan de receptie betaald. Ten tweede stonk het er enorm naar riool, ten derde kon er niks op slot, dus iedereen kon zo vanaf de straatje kamer binnen komen, ten vierde hing de schimmel tegen het plafond op de Dorm (slaapzaal) en ten vijfde tilde ik een van de lakens van een opgemaakt bed op en laat ik het zo zeggen, dit was zeer duidelijk niet het geval. Laat ik het daar bij houden.
Even time-out. Overleg, dit is niks. Paspoort en geld gepakt en op zoek naar wat anders. Verschillende hotels zaten vol, hostel hadden geen plek... was te verwachten. Maar gelukkig, nog 1 kamertje in een simpel maar schoon hotel. Top. Afrekenen, spullen ophalen bij het stinkhostel en wegwezen daar.
Tijd voor het strand. Daar maar eens even kijken. Het strand was prima, op de kwallen na en dan bedoel ik niet de locals daar. Echt honderden, van minikwallen van een paar cm doorsnede tot kwallen zo groot als pannenkoeken en bijna 10 cm dik. Bij navraag was dit altijd in Januari. En ze zouden niet giftig zijn of steken. Daar is maar 1 manier om achter te komen toch?
Tijd om te eten. Heerlijk gegeten bij een duur uitziend restaurant met Peruaans/Japanse keuken. Bedtijd.
11 Januari. Simpel ontbijt gehad. Broodje, oploskoffie en een yoghurtje. Das standaard hier. Ik had aan meneer de hotelier gevraagd of hij wist hoe we bij het bivak konden komen. Hij moest even nadenken en pakte de locale krant. Daar stond een stukje in inclusief bustijden van en naar Dakar (Playa Lobito) Zeker een half uur gezocht naar de halte, maar niks te zien. Dan maar met de taxi. 12000 pesos, omgerekend ongeveer 15 euri. En dat voor 20/25km. Instappen! Op naar Dakar.
Ik had al een paar keer contact gehad met Eric Verhoef (voormalig Dakar motorrijder), hij rijdt nu langs de Dakar routes af op zoek naar leuke verhalen van locals en reizigers. Op omroep brabant kun je zijn verhalen lezen. Hij kon me nog niet vertellen waar Dakar het bivak had opgeslagen. Via Gust van Montfort (Arts van voornamelijk het Petronas-De Rooy team, met wie ik in contact ben gekomen via Henri) kwam ik erachter dat het een km of 20 buiten Iquique moest zijn aan de kust. Niet te missen zei hij.
We naderden Iquique en reden het vliegveld voorbij. Hier zou het dus ergens moeten zijn. Links kijken, rechts kijken. Niks. Volgende berg voorbij. Ook niks. En toen uit het niets was het daar. Wat een plek zeg en groot! Een locatie van honderden meters bij honderden meters. Vol met auto's, trucks en tenten met ondersteuning. Das inderdaad niet te missen nee.
Bij aankomst in Iquique taxi gepakt naar het hostel. Sunset Beach Hostel. Klinkt goed toch? Heel de stad was volgeboekt met Dakarrijders, ondersteuning en fans. Dit hostel was het enige hostel wat nog plek had. Alleen de recenties waren niet heel goed. Maarja. Het zou maar voor 1 nachtje zijn, daarna konden we in het Backpackers Hostel terecht.
Nou. Ik zal het kort houden. Ten eerste hadden we teveel aan de receptie betaald. Ten tweede stonk het er enorm naar riool, ten derde kon er niks op slot, dus iedereen kon zo vanaf de straatje kamer binnen komen, ten vierde hing de schimmel tegen het plafond op de Dorm (slaapzaal) en ten vijfde tilde ik een van de lakens van een opgemaakt bed op en laat ik het zo zeggen, dit was zeer duidelijk niet het geval. Laat ik het daar bij houden.
Even time-out. Overleg, dit is niks. Paspoort en geld gepakt en op zoek naar wat anders. Verschillende hotels zaten vol, hostel hadden geen plek... was te verwachten. Maar gelukkig, nog 1 kamertje in een simpel maar schoon hotel. Top. Afrekenen, spullen ophalen bij het stinkhostel en wegwezen daar.
Tijd voor het strand. Daar maar eens even kijken. Het strand was prima, op de kwallen na en dan bedoel ik niet de locals daar. Echt honderden, van minikwallen van een paar cm doorsnede tot kwallen zo groot als pannenkoeken en bijna 10 cm dik. Bij navraag was dit altijd in Januari. En ze zouden niet giftig zijn of steken. Daar is maar 1 manier om achter te komen toch?
Tijd om te eten. Heerlijk gegeten bij een duur uitziend restaurant met Peruaans/Japanse keuken. Bedtijd.
11 Januari. Simpel ontbijt gehad. Broodje, oploskoffie en een yoghurtje. Das standaard hier. Ik had aan meneer de hotelier gevraagd of hij wist hoe we bij het bivak konden komen. Hij moest even nadenken en pakte de locale krant. Daar stond een stukje in inclusief bustijden van en naar Dakar (Playa Lobito) Zeker een half uur gezocht naar de halte, maar niks te zien. Dan maar met de taxi. 12000 pesos, omgerekend ongeveer 15 euri. En dat voor 20/25km. Instappen! Op naar Dakar.
-
20 Januari 2015 - 23:10
Rick:
Weer een mooi verhaal! Thanks en genietse weer verder. Xx -
20 Januari 2015 - 23:36
Diede En Bir:
Tof om te lezen lieve schatten! Geniet van jullie prachtige reis! Jaloers!!!! -
21 Januari 2015 - 08:25
Ellen H:
Klinkt weer super! Geniet ervan lieverds! X -
21 Januari 2015 - 11:16
Marijke:
Wat een leuke verhalen en foto's! Veel plezier xx -
21 Januari 2015 - 12:12
Lein:
Klinkt allemaal echt super tof!! Leuk om de verhalen te lezen van wat jullie allemaal uitkijken! Doe voorzichtig en geniet ervan!! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
